دعا (قسمت نوزدهم)

یکی از موانع اصلی سلوک و عوامل حبس عنایت و به نتیجه نرسیدن تلاشهای معنوی و عبادی و گاهی از علل مغضوب شدن این است که ما از وظیفه خود غافل می شویم و دقت نمی کنیم که در حال حاضر وظیفه ما چیست. این مساله در موفقیت و مردودیت سالک بسیار بسیار مهم است.
 گاهی وظیفه ما این بوده که نباید از استطاعت عمومی خارج می شدیم .
شاید نباید زائد بر نیاز خود در مسکن ، لباس خودرو و... مصرف می کردیم چون حق فقراء بوده است .
وقتی بحرالعلوم بخاطر عدم توجه به همسایه فقیر مورد توبیخ امام عصر قرار گرفت  عرض کرد اطلاع نداشتم فرمود برای همین توبیخ می کنم و الا اگر اطلاع داشتی و اعتناء نمی کردی از زمره مسلمانها خارج می شدی(نقل بمضمون)
شاید وظیفه ما رفتن به مکه و کربلا نبود،
شاید فامیل بدحال بوده و ما تحقیق نکردیم،
شاید به پول ما اطرافیان ما احتیاج داشتند و ما غافل ماندیم،
 شاید لازم بود که ریاست را به کسی دیگر که از ما افضل بود تحویل می دادیم و نکردیم .
 شاید همه این  حالات امتحان الهی بوده و ما مردود شدیم و به بلای  امتحانات مضلات الفتن( امتحانی که انسان را در نزد خداوند مردود و رو سیاه می کند) مبتلا شدیم.
در چنین حالتی ضمن دقت و وسواسیت و احتیاط تمام در تشخیص وظیفه مداومت بر دو دعا مطلوب است :
دعای اول امام سجاد در صحیفه است:
اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى، وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى، وَ وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَرْضَى‏
یعنی :
اى خداوند، زبانم به هدايت بگشاى و پرهيزگارى را به من الهام كن و مرا به هر كارى كه پاكيزه‏تر است توفيق ده و به هر چه خشنودى تو در آن است برگمار(دعای 20)
 و دعای دوم اینکه :
اللّهُمَّ وَفِّقنا لِما تُحبُّه وَ تَرضاهُ وَ جَنِّبنا عَن ما تُبغِضُه وَ تَنهاهُ
 یعنی:
 خدایا ما را به آنچه دوست داری و رضای توست موفق بگردان و ما را از هر آنچه که مبغوض توست و ما را از آن نهی کرده ای دور بفرما

یکی از موانع اصلی سلوک و عوامل حبس عنایت و به نتیجه نرسیدن تلاشهای معنوی و عبادی و گاهی از علل مغضوب شدن این است که ما از وظیفه خود غافل می شویم و دقت نمی کنیم که در حال حاضر وظیفه ما چیست. این مساله در موفقیت و مردودیت سالک بسیار بسیار مهم است.
 گاهی وظیفه ما این بوده که نباید از استطاعت عمومی خارج می شدیم .
شاید نباید زائد بر نیاز خود در مسکن ، لباس خودرو و... مصرف می کردیم چون حق فقراء بوده است .
وقتی بحرالعلوم بخاطر عدم توجه به همسایه فقیر مورد توبیخ امام عصر قرار گرفت  عرض کرد اطلاع نداشتم فرمود برای همین توبیخ می کنم و الا اگر اطلاع داشتی و اعتناء نمی کردی از زمره مسلمانها خارج می شدی(نقل بمضمون)
شاید وظیفه ما رفتن به مکه و کربلا نبود،
شاید فامیل بدحال بوده و ما تحقیق نکردیم،
شاید به پول ما اطرافیان ما احتیاج داشتند و ما غافل ماندیم،
 شاید لازم بود که ریاست را به کسی دیگر که از ما افضل بود تحویل می دادیم و نکردیم .
 شاید همه این  حالات امتحان الهی بوده و ما مردود شدیم و به بلای  امتحانات مضلات الفتن( امتحانی که انسان را در نزد خداوند مردود و رو سیاه می کند) مبتلا شدیم.
در چنین حالتی ضمن دقت و وسواسیت و احتیاط تمام در تشخیص وظیفه مداومت بر دو دعا مطلوب است :
دعای اول امام سجاد در صحیفه است:
اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى، وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى، وَ وَفِّقْنِي لِلَّتِي هِيَ أَزْكَى، وَ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا هُوَ أَرْضَى‏
یعنی :
اى خداوند، زبانم به هدايت بگشاى و پرهيزگارى را به من الهام كن و مرا به هر كارى كه پاكيزه‏تر است توفيق ده و به هر چه خشنودى تو در آن است برگمار(دعای 20)
 و دعای دوم اینکه :
اللّهُمَّ وَفِّقنا لِما تُحبُّه وَ تَرضاهُ وَ جَنِّبنا عَن ما تُبغِضُه وَ تَنهاهُ
 یعنی:
 خدایا ما را به آنچه دوست داری و رضای توست موفق بگردان و ما را از هر آنچه که مبغوض توست و ما را از آن نهی کرده ای دور بفرما