دعا (قسمت هجدهم)

اگر توفیق استفاده از مناسبات زمانی از دست برود حتما خطری متوجه شماست و آژیر خطر بلند شده است. وقت سحر وقت عرض اسرار به صاحب اسرار است فاعرض اسرارک علی صاحب الاسرار  اگر از نماز شب محروم هستی بترس که از باب دست رد باشد.
اگر دهه اول ذی الحجه می آید اما از روزه آن که روزه دهر است محروم شوی حتما خطر بزرگی شما را تهدید می کند .
اگر وقت نماز شب بچه مریض می شود و  باید به بیمارستان برده شود این ظاهر قضیه است باطن آن این است که راه نمی دهند.
 اگر شبهای ویژه مناجات مثل شب عیدین، شب نیمه شعبان، شب قدر، شب مبعث و...  براحتی از دست می رود و ذره ای هم ناراحت نمی شوی و بی خیال هستی حتما بدان تو را زده اند خودت نمی فهمی این قانون دنیاست که «کل شیء عنده بمقدار»  یعنی همه چیز در این دنیا روی حساب است دادن ها گرفتن ها و... شاگرد امیرالمومنین(ع) وقتی می خواست بنشیند صندلی در رفت افتاد و سرش شکست حضرت فرمود این کفاره ترک بسم الله بود جماعتی را بخاطر ترک اولی میزنند و عده ای را به حال خود رها می کنند در روایت است مبغوض ترین فرد در نزد خداوند کسی است که «وکله الله الی نفسه»

یعنی به حال خودش رها و او را به خودش موکول کرده است.
راه چاره این است که در خلوت خانه بطور مدام به جمله ما لی، ما لی ، ما لی که در دعا ها آمده مداومت کنی «ما لی» یعنی خدایا مرا چه شده است که اینگونه بی توفیق گشته ام.
در ادعیه معصومین بارها از «ما لی» استفاده شده است یکی از بهترین های آن در کلام امام سجاد(ع) آمده که به خداوند عرض می کند:
« ما لي کلما قلت قد صلحت سريرتي و قرب من مجالس التوابين مجلسي عرضت لي بلیه ازالت قدمي و حالت بيني و بين خدمتك سیدی»

یعنی خدا مرا چه شده است که هر وقت می گویم باطن من طهارت پیدا کرده و من نیز به مجلس توابین در حال ورود هستم در این حال بلیه ای پیدا می شود و مرا از ثبات قدم محروم می کند و بین من و خدمت تو حائل می گردد سپس حضرت بطور مفصل بیان می فرماید نکند فلان کار را کرده باشم نکند، نکند، نکند... و اسباب و علل فراوان می شمرد که گاهی یکی از آنها هم به ذهن ما خطور نمی کند

اگر توفیق استفاده از مناسبات زمانی از دست برود حتما خطری متوجه شماست و آژیر خطر بلند شده است. وقت سحر وقت عرض اسرار به صاحب اسرار است فاعرض اسرارک علی صاحب الاسرار  اگر از نماز شب محروم هستی بترس که از باب دست رد باشد.
اگر دهه اول ذی الحجه می آید اما از روزه آن که روزه دهر است محروم شوی حتما خطر بزرگی شما را تهدید می کند .
اگر وقت نماز شب بچه مریض می شود و  باید به بیمارستان برده شود این ظاهر قضیه است باطن آن این است که راه نمی دهند.
 اگر شبهای ویژه مناجات مثل شب عیدین، شب نیمه شعبان، شب قدر، شب مبعث و...  براحتی از دست می رود و ذره ای هم ناراحت نمی شوی و بی خیال هستی حتما بدان تو را زده اند خودت نمی فهمی این قانون دنیاست که «کل شیء عنده بمقدار»  یعنی همه چیز در این دنیا روی حساب است دادن ها گرفتن ها و... شاگرد امیرالمومنین(ع) وقتی می خواست بنشیند صندلی در رفت افتاد و سرش شکست حضرت فرمود این کفاره ترک بسم الله بود جماعتی را بخاطر ترک اولی میزنند و عده ای را به حال خود رها می کنند در روایت است مبغوض ترین فرد در نزد خداوند کسی است که «وکله الله الی نفسه»

یعنی به حال خودش رها و او را به خودش موکول کرده است.
راه چاره این است که در خلوت خانه بطور مدام به جمله ما لی، ما لی ، ما لی که در دعا ها آمده مداومت کنی «ما لی» یعنی خدایا مرا چه شده است که اینگونه بی توفیق گشته ام.
در ادعیه معصومین بارها از «ما لی» استفاده شده است یکی از بهترین های آن در کلام امام سجاد(ع) آمده که به خداوند عرض می کند:
« ما لي کلما قلت قد صلحت سريرتي و قرب من مجالس التوابين مجلسي عرضت لي بلیه ازالت قدمي و حالت بيني و بين خدمتك سیدی»

یعنی خدا مرا چه شده است که هر وقت می گویم باطن من طهارت پیدا کرده و من نیز به مجلس توابین در حال ورود هستم در این حال بلیه ای پیدا می شود و مرا از ثبات قدم محروم می کند و بین من و خدمت تو حائل می گردد سپس حضرت بطور مفصل بیان می فرماید نکند فلان کار را کرده باشم نکند، نکند، نکند... و اسباب و علل فراوان می شمرد که گاهی یکی از آنها هم به ذهن ما خطور نمی کند