دعا ونجوا و مغازله (قسمت یک)

انسان در نشأه حیات مادی که یکی از منازل وصول به مقصد غائی است وظیفه دارد که رابطه آرمانی خود با خدای خویش را تعریف و حظ خود از مواهب و نفحات این عالم را تعیین نماید.
خداوند سبحان ، خود، این رابطه را با بیان جامع یحبهم ویحبونه، تعریف فرموده است و بر این اساس ، رابطه انسان با خدای خویش بر حب طرفینی ، استوار است .
عالم نیز تکون خود را از بساط حب یافته و خیرات سماوی و برکات ملکوتی نیز از سرچشمه حب سرازیر گشته فاحببت ان اعرف یعنی «جهان از سیر حبی شد هویدا».

انسان در نشأه حیات مادی که یکی از منازل وصول به مقصد غائی است وظیفه دارد که رابطه آرمانی خود با خدای خویش را تعریف و حظ خود از مواهب و نفحات این عالم را تعیین نماید.
خداوند سبحان ، خود، این رابطه را با بیان جامع یحبهم ویحبونه، تعریف فرموده است و بر این اساس ، رابطه انسان با خدای خویش بر حب طرفینی ، استوار است .
عالم نیز تکون خود را از بساط حب یافته و خیرات سماوی و برکات ملکوتی نیز از سرچشمه حب سرازیر گشته فاحببت ان اعرف یعنی «جهان از سیر حبی شد هویدا».