دعا ونجوا و مغازله (قسمت ششم)

رهرو راه حق هنگامی که از «ساحل فرق » فاصله میگیرد و در «محیط وحدت » و بحر جمالی و جلالی محبوب، غرق میشود لفظی برای بیان حقارت خود در نزد حضرت محبوب نمی یابد و هرآنچه از پیرایه های عدم به خود می بندد، خشنودش نمی سازد ، صلا در میدهد که این منم ، کمترین کمترینها انا بعد اقل الاقلین و باز این منم، افتاده ترین افتادگان اذل الاذلین ، می بیند افتاده نیز عددی است ، پس من ، تنها ذره ام بل الذره، ذره نیز گرچه بس ناچیز اما باز عددی است ، سپس از سر استیصال می گوید: از ذره نیز کمترینم او دونها و سرانجام خویشتن را در حقارتی می یابد که حتی شایسته تعلق خشم خداوندی نیز نیست الهی من انا حتی تغضب علی و القصه «کیستی» خود را انکار می کند و از «چیستی» خود می گوید، خدایا من چیستم که بر من خشم بگیری الهی ما انا حتی تغضب علی و کلام آخر، انکار « کیستی»، «چیستی» و حتی «هستی »! و ما انا یا سیدی و ما خطری !!

رهرو راه حق هنگامی که از «ساحل فرق » فاصله میگیرد و در «محیط وحدت » و بحر جمالی و جلالی محبوب، غرق میشود لفظی برای بیان حقارت خود در نزد حضرت محبوب نمی یابد و هرآنچه از پیرایه های عدم به خود می بندد، خشنودش نمی سازد ، صلا در میدهد که این منم ، کمترین کمترینها انا بعد اقل الاقلین و باز این منم، افتاده ترین افتادگان اذل الاذلین ، می بیند افتاده نیز عددی است ، پس من ، تنها ذره ام بل الذره، ذره نیز گرچه بس ناچیز اما باز عددی است ، سپس از سر استیصال می گوید: از ذره نیز کمترینم او دونها و سرانجام خویشتن را در حقارتی می یابد که حتی شایسته تعلق خشم خداوندی نیز نیست الهی من انا حتی تغضب علی و القصه «کیستی» خود را انکار می کند و از «چیستی» خود می گوید، خدایا من چیستم که بر من خشم بگیری الهی ما انا حتی تغضب علی و کلام آخر، انکار « کیستی»، «چیستی» و حتی «هستی »! و ما انا یا سیدی و ما خطری !!