حقیقت یاد خدا؛ رهایی از تلاطم و ناآرامی

هنر اين است که انسان بر آستانه توحيد سر گذارد تا از تلاطم و نا آرامی ها رها شود؛ لذا قرآن مي فرمايد: «أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»، (بدانيد كه با ياد خدا دلها آرام مى‏ گيرد) (رعد: 28)؛ به آرامش و اطمینان دست نخواهید یافت، مگر اینکه الله را پيدا کرده باشید. در جایی دیگر فرموده است: «أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى» (آيا نمى‏ داند كه همانا خداوند همه چيز را مى‏ بيند؟) (علق: 14)

وقتی انسان به دستگاه توحيد وارد شد، الله ناظر اوست؛ او نیز طمأنينه پيدا مي کند که خداوند را ياد مي کند، همواره الله الله مي گوید؛ و تنها این ذکر لفظی نیست؛ بلکه درون و باطن او نیز "الله الله" مي گويد؛ در عين حال که مشغول کار و زندگي است، درونش نیز به الله متصل است و همه وجودش براي خداست؛ طمأنينه است که «الا بذکر الله تطمئن القلوب»؛ ثانياً انسان پس از ورود به دستگاه توحيد، در می یابد که الله در هر حال حاضر و ناظر است و هر عملي که در عالم واقع شود، همه در محضر پروردگار عالم است.

وقتي انسان اين حقيقت را چشيد، دیگر دلهره و اضطراب براي چيست؟ اینکه مي بينيد در کربلا هيچ اضطرابي نيست، به خاطر این است که در دستگاه توحيد حضور دارند. لحظه ای که به حلقوم علي اصغر (عليه السلام) تير اصابت کرد و سر از بدن مبارکش جدا شد، سخت ترين لحظه اباعبدالله الحسين (عليه السلام) در کربلاست؛ با اینکه تمام مصائب در آنجاست، اما امام در آن لحظه يک جمله می فرمایند: «هون علي» (بر من، آسان است) يا «هون علي» (اين کار بر من آسان شده است)؛ چرا؟ می فرمایند: «إنه بعين الله» "چون الله حاضر و بیننده و ناظر آن است.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی فروغ توحید (پس از ویرایش مجدد)

وقتی انسان به دستگاه توحيد وارد شد، الله ناظر اوست؛ او نیز طمأنينه پيدا مي کند که خداوند را ياد مي کند، همواره الله الله مي گوید؛ و تنها این ذکر لفظی نیست؛ بلکه درون و باطن او نیز "الله الله" مي گويد؛ در عين حال که مشغول کار و زندگي است، درونش نیز به الله متصل است و همه وجودش براي خداست؛ طمأنينه است که «الا بذکر الله تطمئن القلوب»؛ ثانياً انسان پس از ورود به دستگاه توحيد، در می یابد که الله در هر حال حاضر و ناظر است و هر عملي که در عالم واقع شود، همه در محضر پروردگار عالم است.

وقتي انسان اين حقيقت را چشيد، دیگر دلهره و اضطراب براي چيست؟ اینکه مي بينيد در کربلا هيچ اضطرابي نيست، به خاطر این است که در دستگاه توحيد حضور دارند. لحظه ای که به حلقوم علي اصغر (عليه السلام) تير اصابت کرد و سر از بدن مبارکش جدا شد، سخت ترين لحظه اباعبدالله الحسين (عليه السلام) در کربلاست؛ با اینکه تمام مصائب در آنجاست، اما امام در آن لحظه يک جمله می فرمایند: «هون علي» (بر من، آسان است) يا «هون علي» (اين کار بر من آسان شده است)؛ چرا؟ می فرمایند: «إنه بعين الله» "چون الله حاضر و بیننده و ناظر آن است.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی فروغ توحید (پس از ویرایش مجدد)